De zware aardbeving die zich voordeed op dinsdag 12 januari 2010 om 16:53:09 uur lokale tijd (21:53:09 UTC). De beving met een kracht van 7,0 op de momentmagnitudeschaal vond plaats 25 kilometer ten zuidwesten van de Haïtiaanse hoofdstad Port-au-Prince. De intensiteit van de aardbeving op de schaal van Mercalli varieerde in Port-au-Prince van schaal 7 tot 10: dit wordt getypeerd door "behoorlijke schade" tot "verwoestend". Volgens het KNMI was de grote beving de zwaarste op de breuklijn sinds 1860.

Het hypocentrum lag op 25 kilometer ten zuidwesten van de hoofdstad van Haïti, Port-au-Prince, nabij de plaats Léogâne, op een diepte van ongeveer 13 kilometer. De aardbeving was ook voelbaar in Venezuela en op enkele naburige eilandstaten, waaronder Jamaica, Cuba en de Dominicaanse Republiek. Haïti, de Bahama's en de Dominicaanse Republiek werden gewaarschuwd voor een eventuele tsunami, maar dit alarm werd binnen 12 uur ingetrokken. De beving werd gevolgd door meerdere zware naschokken, variërend van 4,5 tot 5,9 op de momentmagnitudeschaal. Op 20 januari 2010 vond een krachtige beving plaats met een kracht van 6,1 op de momentmagnitudeschaal, 56 kilometer ten noordwesten van Port-au-Prince.

Op 24 januari waren er 150.000 slachtoffers begraven en op 10 februari was het dodental reeds opgelopen tot 230.000, volgens cijfers van de Haïtiaanse regering. Het aantal gewonden bedroeg op 24 februari 310.000. Op 23 januari werden door de regering de zoek- en reddingsacties gestaakt, al werden ook in de dagen en weken daarna nog enkele mensen levend uit het puin gehaald. Door de aardbeving zijn ruim 1,5 miljoen Haïtianen, een zesde van de bevolking, dakloos geworden.

---

Wat zijn wij geschrokken! De hele dag (woensdag) hebben wij in onzekerheid gezeten over het lot van onze dochter. Het kindertehuis waar zij zit, staat in Port-au-Prince.... We wisten niet hoe zij en de andere kindjes in het kindertehuis er aan toe waren. Stond het kindertehuis nog wel of was het ook ingestort?

's Avonds rond 19:00 kwam het verlossende e-mailtje. Alle kindjes waren, met hier en daar een paar schrammen, gezond en wel. Het tehuis had de beving redelijk doorstaan, maar was niet meer veilig genoeg. De kindjes en de verzorgsters leefden vanaf dat moment buiten het gebouw. Weliswaar binnen de (deels geblindeerde) hekken van het terrein, dus de (meeste) kindjes hadden (gelukkig) geen weet van alle ellende om zich heen.